Salı, Aralık 28, 2010

bâtıni, içrek, ezoterik...her şey karıştı

(Rene Magritte - Il telescopio)

"...
her şey bâtıni! göl
kendi dibindeki batıktan
başka nedir? acılar
derin ve siyah bayraklarını
tekneme çekeli beriydi:

her şey bâtıni! tenim
kendini yurtsuyor birden:
'ben kendimin
teknesiyim ben...'
böyle dedi ve diyen
öteki yolculardan biriydi:

her şey bâtıni! gül
goncalarda içkinken
dil, güzü bekleyen kıyıda
aşkın sözünü karşılıyor
gibiydi...

her şey bâtıni! ve hüzün
hüzün
en büyük muhalefettir şimdi
..."

Hilmi Yavuz/bâtıni

Hilmi Yavuz, benim şairlerimden değildir. Hatta Ece ile durumundan dolayı biraz tedirgin yaklaşırım sanki ona. Ama yıllar önce elimden düşürmezdim Erguvan Sözler kitabını. Yakın aşklar şiiri güzeldir ve yukarıdaki ve diğerleri. Neyse, konu bu değil zaten. Benim sevgime ihtiyacı olduğunu da sanmıyorum şairin. Kimin kime ihtiyacı var ki, esasen? Bu gece bu şiiri yazmalıydım, o kadar. Tek bildiğim bu.

Hiç yorum yok: